- mukavim
- (A.)[ موﺎﻘﻡ ]karşı koyan, direnen, dirençli.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
mukavim — sf., esk., Ar. muḳāvim 1) Dayanıklı, güçlü, dirençli 2) mec. Karşı koyan, başkaldıran … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUKAVİM — Sağlam. Dayanıklı. Mukavemet eden. Direnen. Karşı duran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUKAVİMÎN — (Mukavim. C.) Karşı koyanlar, direnenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
dayanıklı — sf. 1) Dayanabilen, sağlam, güçlü, mukavim, zorlu 2) mec. Metanetli, metin, mütehammil Anadolu çocukları ne dayanıklı adamlardır. F. R. Atay Birleşik Sözler ateşe dayanıklı … Çağatay Osmanlı Sözlük